زبان و ادبیات چینی

زبان و ادبیات چینی
به درستی مشخص نیست که سیستم نوشتاری زبان چینی در چه تاریخی به وجود آمده است اما سلسله Shang در حدود سال ۱۴۰۰ قبل از میلاد دارای قدیمی ترین نوشته هاست. اما در زبان و ادبیات چینی سلسله Chou که در سال های ۱۰۲۷ تا ۲۵۶ سال قبل از میلاد در چین تسلط داشته اند. آموزشگاه زبان ایران آکسفورد خلاصه ای از آثار ادبی زبان چینی و دوره های مختلف ادبیات در چین را به شما ارائه می دهد.

سبک های ادبی
شاید بتوان سبک های بسیار زیادی را نام برد اما همه کارشناسان زبان چینی معتقدند که دو سبک کلی را می توان برای زبان چینی نام برد:
سبک ادبی :  زبانی خاص و متقارن و غنی در کارهای این سبک دیده می شود.
سبک بومی ( محلی ): این سبک به زبان روزمره مردم چین بیشتر نزدیک است و به اندازه سبک ادبی غنی نیست.
سبک ادبی
این نوع از نوشته های زبان و ادبیات چینی معمولا حتی برای کسانی که بسیار با ادبیات چینی سر و کار داشته باشند نیز سخت است و نیاز به فرهنگ لغت برای تحلیل آنها دارند. کلمات در نوشته های این سبک دارای قافیه هستند و قافیه ها باید هم از لحاظ صرف و هم از نظر تن با یکدیگر تقارن داشته باشند. بسیاری معتقدند که بهترین شاعر های زبان چینی در سلسله T’ang زندگی می کردند. از شاعر های معروف این دوران می توان Wang Wei, Li po, Tu Fu, Po Chu-i را نام برد.
سبک بومی ( محلی)
اگرچه سبک ادبی زبان چینی را غنی کرد اما قرن سیزدهم ظهور سبک بومی را شاهد بود که در آن رمان ها و داستان ها در سلسله Ming کم کم جای خود را بین مردم باز کردند.
بعد از انقلاب سال ۱۹۱۱ نویسندگان چینی از ادبیات کلاسیک خود فاصله گرفتند و با آشنایی بیشتر با ادبیات غربی آثار جدیدی را پدید آوردند. در میان معروف ترین نویسندگان چینی قرن بیستم در چین می توان به افرادی همانند Lu Xun, Gue Moruo , Ba Jin, Mao Tun, Lao She, Ai Ch’ing, Ts’ung – wen اشاره کرد.
بهترین راه شناخت زبان و ادبیات چینی آموزش زبان چینی است. برای یادگیری زبان چینی با تلفن موسسه زبان ایران آکسفورد تماس بگیرید.