پاسخ دادن به هر سوالی با اضافه کردن جزییات
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به تکنیک هایی برای وارد کردن جزییات در هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی اشاره می کند تا آماده پاسخ دادن به هر سوالی با اضافه کردن جزییات باشید. پس با ما همراه باشید.
به روش های پاسخ دادن به هر سوالی با اضافه کردن جزییات توجه کنید:
وقتی سوالات غیر منتظره پرسیده شود اغلب ما زبانمان بند می آید. بعضی از ما حتی برای آن دسته از سوالاتی که بیش از یک دفعه جواب داده ایم مشکل داریم. مشکل در اینجا احتمالاً فقدان دانش نیست. احتمالاً هر چیزی می تواند باشد، مضطرب بودن یا ندانستن این مساله که چه چیز دیگری بگوییم.
اجازه دهید تا اول دلایل مشکل را متوجه شویم و بعد یاد بگیریم که چه طور آن را حل کنیم.
دلایل اینکه نمی توانید جزئیات را اضافه کنید:
- اضطراب
این رایج ترین دلیل برای زبان آموزان است که قادر نیستند بیشتر از ۲-۳ جمله بگویند. اگرچه چنین جواب های کوتاهی در تسک اولِ امتحان اسپیکینگ مشکل ایجاد نمی کنند، احتمال دارد در تسک ۲ و ۳ اثر خوبی درباره ی سلیس بودن و انسجام نگذارد.
- دانش ناکافی
احتمال دارد این اتفاق بیفتد و سوالی از شما پرسیده شود که دانش خیلی کمی درباره اش دارید.
- اینکه قادر به تشخیص این مساله نباشید که چه زمانی جزئیات را اضافه کنید
دلیل دیگری که زبان آموزان قادر نیستند بیشتر صحبت کنند موقعی است که نمی دانند سوالی که از آنها پرسیده شده است به جای فقط یک جمله ی تکی مستلزم جوابی جزئی است یا نه.
حالا که ما به دلایل پرداختیم اجازه دهید حقه های حل کردن آنها را هم یاد بگیریم.
تشخیص اینکه چه زمانی جزئیات را اضافه کنید
معمولاً در تسک ۱ امتحان اسپیکینگ سوالات بسیار پایه ای از شما پرسیده می شود. با این حال، ارائه ی جوابی یک لغتی یا یک جمله ای به ممتحن اجازه نمی دهد تا سلیس بودن یا انسجامِ صحبت شما را ارزیابی کند. پس، تلاش کنید تا به سوالاتی مانند “Tell me about your family” یا “Describe your childhood” در تسک ۱ حداقل پاسخی دو جمله ای ارائه دهید. ممتحن تلاش می کند تا باعث شود در این تسک احساس راحتی کنید و هر چه در این تسک بیشتر صحبت کنید، شانس بهتری برای صحبتِ سلیس، با اعتماد به نفس و همراه با جزئیات را در تسک ۲ و ۳ خواهید داشت.
در اصل در تسک ۲ و تسک ۳ است که سوالاتی از شما پرسیده می شود که باید به طور جزئی به آنها جواب دهید. بنابراین، آماده باشید تا در این دو تسک بیشتر و طولانی تر صحبت کنید.
نکات و حقه ها
دو مشکل دیگری که ما شناسایی کردیم را می توان با نکات و حقه های ساده حل کرد. و اینها را می توانید در برنامه ی روزمره ی خود هم بگنجانید و انجام دهید!
الف – خلاص شدن از اضطراب
- بهترین روش خلاص شدن از اضطراب این است که با هر کسی که در روال عادی و روزانه ی خود روبه رو می شوید در مکالمات شرکت کنید (ترجیحاً به زبان انگلیسی).
- از دوستان، خانواده، و همکاران خود بخواهید تا هر موقع که در اسپیکینگ اشتباهی داشتید صحبت شما را تصحیح کنند.
- خود را با محیط رسمی و فضایی که در امتحان اسپیکینگ با آن روبه رو خواهید شد آشنا سازید. شما می توانید این کار را با درخواست از خانواده یا دوستان خود انجام دهید و از آنها بخواهید تا ممتحن شوند و از شما امتحان اسپیکینگ بگیرند. این به شما کمک خواهد کرد تا در محیط ها و در مورد سوالات غیر منتظره بر اضطراب اولیه ی خود غلبه کنید.
ب – افزایش دانش
- این می تواند تا جایی که امکان دارد و با خواندن هر چیزی که وجود دارد انجام شود. شما نه تنها باید خود را با رویدادهای اخیر به روز نگه دارید بلکه باید تازه ترین سوالات اسپیکینگ را که در امتحان اسپیکینگ آیلتس پرسیده می شود بدانید. اگرچه خود را به خواندن رویدادهای اخیر محدود نکنید. شما باید تا جایی که امکان دارد موضوعات مختلف را بخوانید، از تفریحات و فعالیت ها گرفته تا ارزش های خانواده و قوانین کشور خود و حتی برنامه های تلویزیونی/رادیویی معروف در منطقه ی خود.
شما هر چه بیشتر موضوعات مختلف را بخوانید، دانش بیشتری خواهید داشت و بنابراین اعتماد به نفستان هم زیاد خواهد شد.
حقه ی کسبِ نمره ی خوب در امتحان اسپیکینگ آیلتس این است که شما باید بدانید درباره ی چه چیزی صحبت کرده و چه قدر صحبت کنید. البته این هم اهمیت دارد که شما چه طور صحبت می کنید یا آن را ارائه می دهید، اما اگر محتوایی که می خواهید درباره اش صحبت کنید آماده باشد روی آن می توان کار کرد! پس، شروع کنید به کار کردن روی دانش و اعتماد به نفس خود و به طور خودکار در سلیس شدن پیشرفت می کنید.
