خوشنویسی خط چینی
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به خوشنویسی خط چینی در این مطلب اشاره می کند. زبان چینی در کل دارای فرهنگ بسیار غنی می باشد و خوشنویسی زبان چینی می تواند برای آشنایی بیشتر با زبان چینی و هنر چینی بسیار مفید باشد. پس با ما باشید.
بیایید خوشنویسی خط چینی را بیشتر بشناسیم:
در چین قدیم، هیچ فرم هنر بصریِ دیگری بیش از هنر نوشتن یا خوشنویسی چینی ممتاز نبود. ژانر خوشنویسی در همان زمانِ ژانر نقاشی ظهور کرد و هر دوی آن ها از ابزار مشابهی استفاده می کردند، قلم مو، و جوهر. با این حال، خوشنویسی خیلی قبل تر از نقاشی به عنوان فرم هنری مورد ستایش قرار گرفت. در حقیقت، هنر نقاشی در اصل با خوشنویسی در فرم، و تکنیک، پیوسته بود و فقط در دودمان سانگ انجام می شد. بعد از این، خوشنویسی دیگر نه به عنوان یک هنر دستی بلکه به عنوان یک هنرهای زیبا در نظر گرفته می شد.
کاراکترهای چینی
زبان نوشتاری چینی خیلی مجزا است و این به دلیل فرم بصری منحصر بفردش است. یادگیریِ سلیس خواندن و به درستی نوشتن چینی به دلیل فقدان یک سیستم آوایی یا الفبا راحت نیست. یک سمبل منحصر بفرد برای هر لغت نوشتاری در زبان چینی وجود دارد. سمبل منحصر بفرد هر لغت، که در حقیقت فقط یک طرح انتزاعی است هم یک ‘کاراکتر’ نامیده می شود. همان طور که سمبلِ هر لغت منحصر بفرد است، برای یادگیریِ آن فقط یک روش وجود دارد و آن از طریق حفظ کردنش است، که شما باید لغت را بارها بنویسید و بازنویسی کنید.
شخص باید دانشِ تقریباً ۳۰۰۰ کاراکتر را داشته باشد تا قادر باشد یک روزنامه ی چینی را بخواند. یک شخص چینی تحصیل کرده دانشِ تقریباً ۵۰۰۰ کاراکتر را دارد. یک استاد عادی با تقریباً ۸۰۰۰ کاراکتر آشنا خواهد بود و نه بیش تر از آن. در مجموع، بیش از ۵۰۰۰۰ کاراکتر وجود دارد که بیش ترشان استفاده نمی شوند. با این حال، محدودیت زبان چینی، که چینی نوشتاری است، همچنین به نقطه ی قوتش تبدیل می شود. لغات نوشتاری که از الفبا شکل گرفته اند فقط دو مساله را پوشش می دهند: صدای آوایی و حالت معنایی.
تمرین خوشنویسی چینی
آموزش خوشنویسی چینی شامل این ها می شود:
- یادگیری روش درست برای این که نه تنها از عهده ی قلم مو بلکه از عهده ی جوهر هم برآیید.
- تمرین کلاهک ها علاوه بر خطوط
- کپی کردن از مدل های برجسته ی خوشنویسی از طریق کاغذ گراف
- یادگیری روش درست برای بالا بردن مچ دست و همین طور آرنجِ خود موقع کشیدن کلاهک ها. این روش برای نوشتن کاراکترهای با اندازه ی بزرگ تر یا متوسط استفاده می شود.
- و در آخر تمرین زیاد
