آموزش صداهای زبان چینی

آموزشگاه زبان ایران اکسفورد در این مقاله به برخی از نکات زبان چینی برای شناخت بهتر صداهای زبان و چینی و منابعی برای تمرین بیشتر روی این صدا ها اشاره می کند. پس با ما همراه باشید.

آموزش صداهای زبان چینی را چطور شروع کنیم:

لیسنینگ باید قبل از اسپیکینگ باشد. من فکر می کنم این در مجموع در مورد یادگیری زبان صدق می کند، اما به خصوص در مورد تلفظ صدق می کند.

البته ضروری است که به منظور فهم زبان گفتاری قادر باشید صداها را تمیز داده و شناسایی کنید، اما همچنین درست است که با اطمینان و به درستی تلفظ کردن صداهایی که نمی توانید بشنوید خیلی سخت تر است (غیر ممکن نیست).

من در این مقاله روش هایی را برای آموزش و آزمودن توانایی خود برای تشخیص صداهای پایه در ماندارین به شما نشان خواهم داد.

اهمیت یادگیری شنیدن صداهای جدید

مهم ترین مرحله برای همه ی شاگردانِ جدید یادگیری صداهای ماندارین است. اغلب در هفته (های) اول دوره به آن پرداخته می شود و بعد بیشترش را فراموش می کنید یا روی آن متمرکز نمی شوید.

مردمی که قادر به فهم صداهای جدید در آن زمان هستند می توانند بعد به تدریج پیشرفت کنند، اما شاگردانی که درگیر هستند هرگز حمایتی را که لازم دارند دریافت نمی کنند و اغلب جا می مانند. توجه نکردن زودهنگام به صداها (لیسنینگ و اسپیکینگ) خیلی بد است.

موقع آموزش تلفظ به مبتدی ها، اغلب سریع از لیسنینگ رد می شویم یا حتی آن را کاملاً نادیده می گیریم. یعنی آموزش چگونگی تلفظ چیزی بدون اینکه اول شنیدن آن صدا به شاگردان آموزش داده شود یا توانایی شان آزموده شود رایج است. این برای شاگردان ناامید کننده بوده و اینکه اکثر آنها در واقع درست متوجه شوند بسیار غیرمحتمل است.

دو رویکرد متفاوت وجود دارد که شما می توانید در اینجا اتخاذ کنید. اولی شامل تمرکز روی واحدهای کوچک است، مانند صداهای تکیِ آغازین، پایانی، آهنگ کلام و هجاها. دیگری شامل قسمت های طولانی تر است، مانند عبارات و جملات. اگرچه هیچ دلیل خوبی وجود ندارد که فقط از یکی از آنها استفاده کنید، پس من پیشنهاد می کنم که شما از هر دو استفاده کنید. این مقاله بیشتر درباره ی آزمودن و آموزش از پایین به بالا خواهد بود، اما من در انتها به جایگزین از بالا به پایین خواهم پرداخت.

شنیدن صداهای آغازین، پایانی و آهنگ کلام

یک روش راحت برای اینکه توانایی خود را برای شنیدن صداهای آغازین، پایانی و آهنگ کلام مورد آزمایش قرار داده یا آموزش دهید این است که به سادگی لیستی تصادفی از هجاهای ضبط شده را ایجاد کرده و تلاش کنید تا موقع پخشِ لیست از آنچه که می شنوید یک رونوشت تهیه کنید.

واضح ترین کاربرد این روش این است که خود را بیازمایید که چه قدر خوب می توانید صداها را بشنوید. اگر شما قادر باشید که آنچه را می شنوید به درستی بنویسید، می توانید مطمئن باشید که لیسنینگ در این سطح یک مشکل به حساب نمی آید. این یعنی اگر شما همچنان در تلفظ مشکل داشته باشید، حداقل این یکی را حذف کرده اید. البته معنایش این نیست که شما کارتان با تمرین لیسنینگ تمام شده است، چون لیسنینگ چیزی بسیار فراتر از فقط فرایند پایین به بالا است.

فایل های صوتی ماندارین برای آموزش و آزمودن

شما برای امتحان کردنش فایل های صوتی لازم دارید. احتمالاً در کتاب شما تعدادی باشد، پس می توانید از آنها استفاده کنید. اگر شما معلم یا معلمی خصوصی دارید، می توانید موقع ضبط صداهای مخصوصی که در آنها مشکل دارید از او کمک بگیرید. اگر شما همه ی هجاها را می خواهید، من دو منبعِ موجودِ رایگان پیدا کرده ام که می توانید آنها را در قالب فایل های MP3 دانلود کنید. آنها عالی نیستند، اما رایگان هستند:

• Chinese Lessons
• The Pffy Authors

اگر شما منابع بیشتری از این دست می شناسید، مرا در جریان بگذارید، چون در اینجا تنوع مهم است. هر دوی صدای ضبط شده توسط گویشوران خانم انجام شده اند، و ما به طور ایده آل دوست داریم گویشوران مرد را هم شامل کنیم، و ترجیحاً بیشتر از یک نفر!

آموزش و آزمودن توانایی خود در شنیدن صداهای ماندارین

من نمی دانم شما از چه دستگاه پخشی استفاده می کنید یا چه طور کار می کند، پس نمی توانم هیچ گونه توصیه ی فنی ارائه کنم، اما بیشتر دستگاه های پخش باید قادر باشند لیستی شانسی از “آهنگ ها” را آورده و برایتان پخش کنند. مهم است که شما بتوانید بعد از آن لیست را مشاهده کنید تا چک کنید که درست گفته اید یا نه.

من می توانم تعدادی پیشنهاد آموزشی ارائه دهم:

• تعداد کلیِ هجاهایی را که استفاده می کنید محدود کنید؛ با تعداد واقعاً پایینی مانند چهار شروع کنید و سپس اگر ایرادی نداشت تعداد را بیشتر کنید.
• تعداد هجاهای مختلف را محدود کنید، به خصوص وقتی شما تمرین می کنید (به جای آزمودن)، پس برای مثال روی تفاوت بین j و q، یا تفاوت بین c و ch تمرکز کنید.
• آنچه را که گوش می دهید محدود کنید! کاملاً اجازه دارید که آهنگ های کلام را نادیده بگیرید و روی صداهای آغازین تمرکز کنید. یا صداهای آغازین و پایانی را نادیده بگیرید و فقط آهنگ های کلام را بنویسید. تا جایی که لازم است محدود سازید.
• با مشاهده ی اسمِ فایل صدایی که الان پخش کردید جواب درست را چک کنید. این را فوری بعد از نوشتن آنچه که فکر می کنید شنیدید انجام دهید. این بازخوردی سریع به شما می دهد و نوشتنش شما را از تقلب بازمی دارد.
• تلاش کنید تا الگوها را پیدا کنید، یعنی صداهایی که شما همیشه به جای صداهای دیگر اشتباه می گیرید، سپس کمی روی آن جفت تمرکز کنید. خواندن درباره ی آن صداها هم می تواند گاهی کمک کند. زیاد مقایسه کنید.
• تنوع مهم است، پس مطمئن شوید که در مورد c و ch روی هجاهای مشابه پافشاری نمی کنید، و اگر روی آهنگ کلام تمرکز می کنید، همیشه از هجاهای مشابه استفاده نکنید.

دوره ی آموزش آهنگ کلام

اگر آهنگ های کلامِ پایه مشکل اصلی شما است، من پیشنهاد می کنم آن دوره ی آموزشی را که به همراه کوین در WordSwing طراحی کرده ام امتحان کنید. این به شکلی نظام مند با استفاده از گویشوران مختلف شما را در برابر آهنگ های کلام قرار می دهد تا توانایی تان را برای شناساییِ درست آنها افزایش دهد.

در WordSwing (رایگان) ثبت نام کرده و دوره ی آهنگ کلام را شروع کنید

این دوره در حال حاضر فقط هجاهای تکی را پوشش می دهد، اما همچنان آغاز خوبی است. مرحله ی بعد تمرکز روی جفت های آهنگ کلام است، که من درباره اش یک مقاله هم نوشته ام: تمرکز روی جفت های آهنگ کلام به منظور پیشرفت تلفظ ماندارین خود.