تفاوت زبان چینی و ژاپنی

تفاوت زبان چینی و ژاپنی
همانند زبان فارسی و عربی که تقریبا از یک سیستم نوشتاری استفاده می کنند ، زبان ژاپنی و چینی نیز از تقریبا یک سیستم یکسان نوشتاری استفاده می کنند. اما این باعث نمی شود تفاوت زبان چینی و ژاپنی را نادیده بگیریم. آموزشگاه زبان ایران آکسفورد در این مقاله به شباهت ها و تفاوت زبان چینی و ژاپنی اشاره می کند.

سیستم نوشتاری Kanji در بین زبان چینی و ژاپنی یکسان است. می توان زبان چینی را پدربزرگ زبان های آسیای شرقی دانست. کارکتر های زبان های چینی هم شامل خصوصیات های معنایی و هم شامل خصوصیات های تلفظی است. تفاوت زبان چینی و ژاپنی همانطور که در اول این مطلب اشاره شد اگر زبان فارسی را در نظر بگیریم که سیستم نوشتاری تقریبا یکسان با عربی دارد و همینطور کلمات یادی بین این دو زبان مشترک اند اما نمی توان گفت که دو زبان یکسان هستند. تقریبا تفاوت اصلی که باعث تمایز زبان های مختلف از یکدیگر می شوند تفاوت در گرامر و یا دستور زبان هاست. زبان چینی و ژاپنی نیز از دو نظام متفاوت دستوری استفاده می کنند. هم چنین زبان ژاپنی خصوصیتی دارد که بسیار منحصر به فرد است و آن این نکته است که بر اساس موقعیت های اجتماعی و سطح شخص شنونده نوع کلمات و گرامر مورد استفاده به طور کامل با هم تفاوت دارند و حتی ژاپنی ها هم در برخی از این موقعیت ها دچار مشکل می شوند.
تفاوتی دیگری که در زبان چنی وجود دارد این است که “زمان ” های مختلف در گرامر وجود ندارند و زمان جمله بستگی به کلمات ( به عنوان مثال دیروز ) و موقیعیت دارد.
اگر بخواهیم مضوع تفاوت زبان چینی و ژاپنی را جمع بندی کنیم باید گفت زابن ژاپنی زبانی است که بیشتر توجهش بر روی خود عمل است تا اینکه چه کسی آن عمل را انجام داده است و از نظر گرامری هم دو زبان بسیار با هم تفاوت دارند.
برای یادگیری زبان چینی و زبان ژاپنی با شماره های آموزشگاه زبان ایران آکسفورد تماس بگیرید.