چطور به معلم زبان بهتری تبدیل شویم؟
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد مطلبی را مدرسین زبان فراهم کرده و به انها نشان می دهد که چطور به معلم زبان بهتری تبدیل شویم؟ برای اینکه بتوانید عملکرد بهتری در کلاس های خود داشته باشید این نکات را رعایت کنید.
اما چطور به معلم زبان بهتری تبدیل شویم؟
۱ – گرامر را آموزش ندهید مگر این که بدانید شاگرد شما باید آن را بداند. این واقعیت که یک نکته ی مخصوصِ گرامر در کتاب است دلیلی منطقی نیست که باید آن را آموزش داد.
۲- اگر شما به خود آمدید و متوجه شدید که دارید می گویید: ‘کتاب خود را باز کنید و به صفحه ی ___’ …متوقف شوید! کتاب را باز نکنید مگر این که دقیقاً بدانید چه تمرینی را انجام خواهید داد و چه طور به آدرس دادن مساله ای مخصوص با شاگردان خود کمکتان می کند.
۳- درباره ی خود بیش تر صحبت کنید. سپس از شاگردانتان سوالات بیش تری را درباره ی خودشان بپرسید. شما هر چه بیش تر همدیگر را بشناسید، گفتگوها طبیعی تر اتفاق می افتند.
۴- کم تر آموزش دهید، بیش تر گفتگو کنید. شاگردان باید خودشان بفهمند که زبان جدید به چه معنا است. گفتگو این موقعیت را برای آن ها فراهم می کند که ایده های خود را امتحان کنند و محیطی را به وجود می آورد که در آن برای سوال پرسیدن راحت هستند. بدون گفتگو، آن ها همیشه به آن چه که شما می گویید، متکی هستند. به آن می گویند آموزش دادن، اما یادگیری نیست.
۵- از شاگردان خود بپرسید که اهدافشان چیست. شاگردان باید خودشان بدانند که می خواهند به کجا برسند، نه این که به راهنمایی شما متکی باشند. آن ها تا موقعی که خودشان این را بدانند قادر نخواهند بود مسئولیت یادگیری شان را به عهده بگیرند. احتمال دارد که آن ها انتظارات غیرواقعی داشته باشند، که در این حالت شما باید آن ها را سر عقل بیاورید و به آن ها نشان دهید که چه چیزی قابل دستیابی است و مستلزم چه قدر تلاش است.
۶- از شاگردان خود بخواهید تا به طور مداوم نقاط قوت و ضعف خود را ارزیابی کنند، نه این که خودتان به آن ها بگویید چگونه هستند.
۷- هرگز لغت را به تنهایی آموزش ندهید. اگر شما یک لغت جدید را آموزش می دهید، آن را در جمله قرار دهید. اگر شما آن را به عنوان تمرین ارائه می کنید، جمله ی کامل را در اختیارشان قرار دهید. همیشه لغات را در بافت متنی آموزش دهید.
۸- وقت کم تری را در کلاس صرف ریدینگ، لیسنینگ و رایتینگ کنید. به جای آن، تعداد قابل توجهی از این را در اختیار شاگردان قرار دهید تا در وقت آزاد خود انجام دهند، سپس زمان کلاس را به سوالات و گفتگو اختصاص دهید.
۹- بیش تر حواستان به این باشد که چه طور به شاگردان خود کمک کنید تا خارج از زمان کلاسی بیاموزند، تا این که در طی کلاس مسائلی را به آن ها آموزش دهید. هرگز زمان کلاسی کافی برای شاگردان نخواهد بود تا زبان مقصد خود را به درستی بیاموزند، پس تمرکز شما باید روی آن چیزی باشد که بیرون از کلاس اتفاق می افتد.
۱۰- از ابراز عقیده ی خود درباره ی مسائلی که در کلاس به وجود می آیند، نهراسید. انجام این کار به شاگردان شما نشان می دهد که زبان چه طور باید استفاده شود و آن ها را تشویق می کند تا آن چه که در فکرشان است را بگویند. زبان هرگز خنثی نیست.
۱۱- قبل از این که شما از هر متن یا صوت در کلاس استفاده کنید، چند دقیقه را صرف صحبت درباره ی موضوع کنید. هر چیزی باید در بافت متنی قرار بگیرد. گوش کردن یا خواندن چیزی بدون هدف، نه واقع گرایانه است نه برای یادگیری کمک کننده است.
۱۲- از زبان مادری شاگردان استفاده کنید. هر کسی به شما گفته است که معلمان هرگز نباید از زبان مادری شاگردان در کلاس استفاده کنند فقط به این دلیل گفته چون خودشان آن را یاد نگرفته اند! برای توضیح دادن مسائل زبانی پیچیده به زبان مادری شاگردان درنگ نکنید – این واضح تر و استفاده ی موثرتری از زمان است.
۱۳- جواب های کم تری بدهید. به جای آن، شاگردان خود را راهنمایی کنید تا خودشان آن ها را پیدا کنند.
۱۴- موقعی که شما از یک شاگرد جواب سوالی را می پرسید، سوال خود را با ‘چرا؟’ هم همراه کنید. برای جواب هایی که در اختیار شما قرار می دهند مدرک بخواهید. این تفکر انتقادی را تشویق می کند.
۱۵- هر فعالیتی که شما در کلاس انجام می دهید باید یا روی ‘معنا’ تمرکز کند یا روی ‘فرم’. شما باید همیشه هر کدام را بشناسید. اگر تمرین متمرکز بر ‘معنا’ است – گفتگو و برقراری ارتباط را تشویق کنید. اگر تمرین متمرکز بر ‘فرم’ است – زمان بیش تری را روی درستی و تصحیح خطاها صرف کنید.
۱۶- همیشه به پیغام واکنش نشان دهید. هر موقع که شما از شاگردان خود می خواهید تا بنویسند، به یاد داشته باشید که، در اساس، آن چه که انجام می دهند برقراری ارتباط است. بنابراین، فقط اشتباهات آن ها را تصحیح نکنید. به آن چه که می نویسند به طور طبیعی پاسخ داده و واکنش نشان دهید.
