افعال عبارتی Phrasal verbs در زبان انگلیسی
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد در این بخش از آموزش های گرامری به افعال عبارتی Phrasal verbs در زبان انگلیسی اشاره می کند. برای شناخت بهتر این موارد با ما همراه باشید.
اما افعال عبارتی Phrasal verbs در زبان انگلیسی چه مواردی هستند؟
فعل عبارتی چیست؟
فعل عبارتی ترکیبی از فعل و حرف اضافه است، یک فعل و یک قید، یا یک فعل هم با قید و هم با حرف اضافه.
معنای فعل عبارتی متفاوت از فعل اصلی است. این چیزی است که باعث جالب بودن، اما گیج گننده بودن آن ها می شود. احتمالاً لازم است که شما سعی کنید تا معنی را از بافت متنی حدس بزنید، یا اگر در این مورد شکست خوردید، در دیکشنری دنبال آن بگردید.
قید یا حرف اضافه که بعد از فعل می آید گاهی جزء نامیده می شود. جزء به روشی اصطلاحی معنای عبارت فعلی را عوض می کند.
به آن‌ها ‘فعل مرکب’ هم می‌گویند، ‘ترکیبات فعل-قید’، ‘فعل-ساختار جزء’، ‘لغات دو قسمتی/فعل’ و ‘لغات سه قسمتی/فعل’ (بسته به تعداد لغات).
افعال عبارتی معمولا در صحبت روزانه به طور غیر رسمی استفاده می شوند برخلاف افعال لاتین رسمی تر، مانند ‘to get together ‘ به جای ‘to congregate’ یا ‘to put off’ به جای ‘to postpone’ و یا ‘to get out’ به جای ‘to exit’. باید از آوردن آن‌ها در نوشته های آکادمیک اجتناب شود.
توجه کنید! – بعضی از زبان شناسان بین افعال عبارتی و افعال حرف اضافه تفاوت قائل می شوند، در حالی که بقیه فرض می کنند آن ها جزئی از یک کل و ساختاری مشابه هستند، چون هر دو نوع در ذات خود عبارتی هستند. پس، مگر این که بخواهید یک زبان شناس شوید، لازم نیست درباره اش نگران نباشید.
همانطور که پیش‌تر گفتیم، یک فعل عبارتی ترکیب لغات (یک فعل+ یک حرف اضافه یا فعل+ قید) است که باهم استفاده می‌کنیم، معمولاً معانی مختلفی به خود می‌گیرد.
استفاده‌ی تحت الفظی
خیلی از افعال انگلیسی می توانند با یک قید یا یک حرف اضافه ترکیب شوند، فهمیدن یک عبارت فعلی که در حالت تحت الفظی با حرف اضافه استفاده شده است، راحت است.
- ‘He walked across the square.’
فهمیدن ساختارهای فعل و قید هم وقتی به طور تحت الفظی استفاده می شوند، راحت است.
- ‘She opened the shutters and looked outside.’
- ‘When he heard the crash, he looked up.’
یک قید در عبارت فعلی تحت الفظی، فعلی را که به آن مرتبط است، اصلاح می کند، و یک حرف اضافه فاعل را به فعل مرتبط می کند.
استفاده‌ی اصطلاحی
با این حال، کاربرد مجازی یا اصطلاحی در مکالمه‌ی روزانه است که افعال عبارتی را خیلی مهم می سازد:
‘I hope you will get over your operation quickly.’
معنی تحت الفظی ‘to get over’، که یعنی ‘بالا رفتن از چیزی برای این که به طرف دیگر آن بروی’، در این جا مرتبط نیست. اینجا، ‘get over’ یعنی ‘بهبود از’ یا ‘احساس بهتر’.
افعال متعدی و لازم
افعال عبارتی هم مشابه افعال عادی در متعدی و لازم بودن فرق می کنند. یک فعل متعدی همیشه مفعول دارد.
برای مثال:
‘Many people walked across the bridge.’
در این جمله ‘Across’ حرف اضافه ی ‘the bridge’ است.
فعل لازم مفعول ندارد.
برای مثال:-
- ‘When I entered the room he looked up.’
در این جا ‘Up ‘ قید است، و مفعول ندارد.
افعال عبارتی جداشدنی و جدا نشدنی
یک راه بیشتر برای در نظر گرفتن افعال عبارتی اینست که جداشدنی یا جدانشدنی باشند. مفعول در افعال جدانشدنی پس از جز دستوری می‌آید.
برای مثال:
- “She got on the bus .”
- “On weekdays, we look after our grandchildren.”
افعال جداشدنی، چندین راه برای جدا کردن فعل، جز دستوری و مفعول دارند. معمولاً مفعول بین فعل و جز دستوری می‌آید.
برای مثال:
- “She looked up the word in her dictionary.”
- “She looked it up in her dictionary.”
بهرحال با برخی فعل‌های جداشدنی، مفعول هم می‌تواند قبل یا بعد از جز دستوری بیاید.
برای مثال:
- Switch the light off.
- Switch off the light.
- Switch it off.
توجه داشته باشید- معمولاً هیچ راهی وجود ندارد که بتوان گفت جداشدنی، جدانشدنی، متعدی یا لازم هستند. در اغلب موارد باید با استفاده از احساس، گزینه‌ی درست را انتخاب کنید.
