انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به مبحث گرامری انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی می پردازد. پس این مبحث مهم را از دست ندهید.

اما انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی چه مواردی هستند:

شرطی صفر
شرطی صفر موقعی استفاده می‌ شود که زمان رجوع شده الان یا همیشه است و موقعیت در این نوع واقعی و امکان پذیر است. شرطی صفر اغلب برای رجوع به حقایق کلی استفاده می شود. زمان در هر دو قسمت جمله حال ساده است. در جملات شرطی صفر، لغت ‘if’ می‌تواند معمولا با لغت ‘when’ جایگزین شود بدون این که در معنی تغییری ایجاد شود.
مثال: If it rains the grass gets wet.

شرطی نوع اول
شرطی نوع اول موقعی استفاده می‌شود که به حال یا آینده اشاره شود و موقعیت در این نوع واقعی است. شرطی نوع اول به موقعیتی امکان‌پذیر و نتایج محتملش رجوع می‌کند. در این جملات قسمتی که شامل if می شود، حال ساده است، و قسمت اصلی، آینده‌ی ساده است.
مثال: If you don’t hurry you will miss the train

شرطی نوع دوم
شرطی نوع دوم برای نشان دادن زمانی استفاده می‌شود که حالا یا هر زمانی است، و موقعیت در این نوع غیر واقعی است. این جملات بر مبنای حقایق نیستند. از شرطی نوع دوم برای رجوع کردن به موقعیتی فرضی و نتیجه ی احتمالی‌اش استفاده می‌شود. در جملات شرطی نوع دوم، قسمتی که شامل if می‌شود گذشته‌ی ساده است، و در قسمت اصلی از فعل شرطی حال استفاده می‌شود.
مثال: If I spoke Italian I would be working in Italy.

شرطی نوع سوم
از شرطی نوع سوم برای رجوع کردن به زمانی استفاده می‌شود که گذشته است، و موقعیت در این نوع موقتی است. حقایقی که بر مبنای آن‌ها هستند مخالف آنچه ابراز می شوند، است. از شرطی نوع سوم برای رجوع کردن به موقعیت گذشته‌ی غیرواقعی و نتیجه‌ی محتملش در گذشته استفاده می‌شود. در جملات شرطی نوع سوم، قسمتی که شامل if می‌شود ماضی بعید است، و در قسمت اصلی از شرطی کامل استفاده می‌شود.
مثال: If I had accepted that promotion I would have been working in Milan