تفاوت‌های بین انگلیسیِ آمریکایی و انگلیسیِ بریتانیایی چیست؟
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به این مسئله می پردازد که تفاوت‌های بین انگلیسیِ آمریکایی و انگلیسیِ بریتانیایی چیست؟ اگر این جزو دغدغه های شما نیز هست پس به مطلب زیر توجه کنید.
پس تفاوت‌های بین انگلیسیِ آمریکایی و انگلیسیِ بریتانیایی چیست؟
نوع انگلیسی که یاد می‌گیرید نه تنها به اولویت‌های فردی بلکه به منابع آماده در کشور شما بستگی دارد. ما با در نظر داشتن این قضیه خواستیم متوجه شویم که اگر به زبان‌آموزان انگلیسی یک انتخاب آزادانه داده شود، کدامیک را انتخاب می‌کنند؟ انگلیسیِ آمریکایی در مجموع، اولویت ۶۰۰۰ هزار شرکت‌کننده در تحقیق جهانی ما بود و ۵۸% آرا را به خود اختصاص داد. با اینحال انگلیسیِ بریتانیایی در هند، لهستان، ترکیه، آلمان و روسیه بیشتر طرفدار داشت. تعجب‌آور بود که بیشتر پاسخ‌دهندگان جوان‌تر ما (۲۵ ساله و کمتر)، انگلیسیِ بریتانیایی را به عنوان ترجیح خود برگزیدند.
پس چرا آمریکایی‌ها یک نسخه‌ی متفاوت از انگلیسی را صحبت می‌کنند و تفاوت‌های کلیدی چیست؟
انگلیسیِ آمریکایی بر خلاف محبوبیتش همچنان نسبتاً جدید است. زبان انگلیسی توسط اولین ساکنان انگلیسی در قرن ۱۷ به آمریکا معرفی شد. برای مدتی زبان استعمارگران بسیار شبیه آن بود که پشت سر گذاشتند. با گذشت زمان، کلماتی که (مانند asraccoon) از قبایل بومی آمریکایی قرض گرفته شدند، شروع به ورود به واژگان و زبان‌های سایرین مهاجرین کردند- همچون هلندی، آلمانی و فرانسوی- انگلیسی گفتاری و نوشتاری را در دنیای جدید در سرتاسر آتلانتیک تحت تأثیر قرار دادند.
زمانی که انگلیسی‌ها برای اولین بار آمریکا را تحت استعمار خود در آوردند دیکته کلمات به طور گسترده استاندارد نشده بود. درحقیقت زمانی بعضی از دیکته کلمات آمریکایی به طور رایج در انگلستان استفاده می شد و بالعکس. در سال ۱۸۰۶، سی سال بعد از اعلام استقلال نوح وبستر اولین دیکشنری انگلیسی – آمریکایی را منتشر کرد. وبستر تمایل داشت که استقلال فرهنگی ایالت متحده‌ی تازه شکل گرفته را توسعه دهد برای همین موفق شد دیکته‌ی کلمات انگلیسی را به صورت ساده درآورد. کلماتی مانند color ( مقتبس شده از colour) و center که به جای centre آمد. دیکته کلمات در دیکشنری بسیار تاثیرگذار وبستر خیلی سریع استاندارد آمریکا را کسب کرد و از آن به بعد مورد استفاده قرار گرفت.
نه اینکه این‌ها به اندازه‌ی کافی گیج کننده نیستند، غالباً کلمات آمریکایی (مانند movie را) در مکالمات روزانه‌ی مردم بریتانیا خواهید شنید. عبارات بریتانیایی (مانند “chat ) نیز در حال پیدا کردن راه خود داخل انگلیسیِ آمریکایی هستند.
