روان صحبت کردن Fluency در زبان انگلیسی به چه معناست؟
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد می خواهد به شما بگوید روان صحبت کردن Fluency در زبان انگلیسی به چه معناست؟ شاید زیاد این اصطلاح را شنیده باشید اما چندان از کاربرد آن مطلع نباشید. به نظرات یک کارشناس زبان در این مورد اشاره می کنیم.
روان صحبت کردن Fluency در زبان انگلیسی به چه معناست؟
روان صحبت کردن چیست؟
به عنوان فردی که با دیکشنریها کار کرده، معنای لغات همیشه برایم جالب بوده است- و روانی یک مورد خاص در زبان است. زبانآموزان غالباً برای خود هدف روان شدن در زبان را قرار میدهند. تبلیغهای شغلی غالباً «مسلط به زبان انگلیسی یا اسپانیایی» را به عنوان یک لازمه ذکر میکند. اما روان بودن در زبان واقعاً به چه معناست؟ اگر به لغتنامهی انگلیسی معاصر لانگمن نگاه کنیم، خواهیم دید که روان بودن به معنای «توانایی در خیلی خوب صحبت کردن یک زبان» است. گفتار یا نوشتار روان به عنوان «بینقص و مطمئن، بدون هیچ اشتباهی». به طور عمومی روان بودن در بیشتر اوقات با زبان گفتاری مرتبط است- اما آیا آن هدف زبانآموزان است؟ و توانایی در روان صحبت کردن یک زبان چه چیزی را دربارهی زبان دیگر نشان میدهد؟
توصیف کارایی انگلیسی
پیش از ورود به دنیای دیکشنریها، در فرانسه به انگلیسی بعنوان یک زبان خارجی فکر میکردم. در آن زبان چهارچوب متداول اروپایی مرجع برای زبانها (به اختصار CEFR) هنوز چاپ نشده بود و زبانآموزان در اصطلاحات عمومی توصیف میشدند- مبتدی، متوسط، پیشرفته- بدون هیچ استاندارد مورد توافق در مورد اینکه زبانآموزان در هر سطح چه چیزهایی باید بدانند. CEFR همچون کارهایی مثل انتشار استانداردها، همچنین تمرکز ارزیابی زبان را از دانش گرامر و واژگان برداشت و بر روی شایستگی عملکری گذاشت. یعنی آنچه یک دانشآموز واقعاً میتواند با زبانی که توسط چهار مهارت یاد میگیرد، انجام دهد: لیسنینگ، ریدینگ، اسپیکینگ و رایتینگ.
بسیاری از ناشرین بینالمللی متوجه هستند که همهی زبانآموزان متفاوت هستند- در پیشزمینهی خود، در محیط یادگیریشان و در اهداف یادگیریشان. به همین خاطر است که تحقیقات جدید را انجام دادهایم تا مجموعهی اهداف یادگیری شامل شده در CEFR گسترش دهیم تا پاسخگوی زبانآموزانی باشیم که نیاز به اطلاعات جزئی دربارهی سطح خود در هر چهار مهارت دارند- نه فقط یکی از آنها.