چرا بچه‌ها زبان‌ها را سریع‌تر می‌آموزند؟
آموزشگاه زبان ایران آکسفورد امروز به شما نشان می دهد که چرا بچه‌ها زبان‌ها را سریع‌تر می‌آموزند؟ اکر این پرسش شما هم هست پس با ما همراه باشید.
اما چرا بچه‌ها زبان‌ها را سریع‌تر می‌آموزند؟
احتمالاً همه‌ی ما شنیده‌ایم که وقتی صحبت از یادگیری زبان‌های خارجی باشد، بچه‌ها چه قدر در آن راحت هستند. آن دسته از ما که دوستان خارجی داریم احتمالاً به خوبی متوجه شده‌ایم که بچه‌های آن‌ها در زبان دومشان اغلب تلفظ بهتری نسبت به والدین خود دارند. بچه‌ها حتی در اولین لغات خود به زبان خارجی به نظر می‌رسد که تلفظ را هنرمندانه ابراز می‌کنند. من حتی بچه‌های کوچک را دیده‌ام که نقش مترجم را برای والدین خود ایفا می‌کنند
. پس چرا به نظر می‌رسد که بچه‌ها زبان‌های خارجی را خیلی راحت می‌آموزند؟ آیا واقعاً یادگیری زبان‌ها برای آن‌ها راحت‌تر است؟
خب، اول از همه – بچه‌ها هنوز در حال یادگیری زبان خود هستند! در مراحل پیشرفت، قبل از نوجوانی، بچه‌ها قادر هستند تا صداهای جدید را خیلی دقیق کپی کنند، که برای یادگیری زبان اول آن‌ها ضروری است. این ظرفیت مشابه، در کپی کردن صداهای اغلب ناآشنای یک زبان خارجی کمک رسانی بزرگ است – چیزی که بیشتر بزرگسالان شاید هرگز در آن به حد عالی نرسند، حتی با سال‌ها آموزش. بچه‌ها در اصل برای یادگیری ساخته شده‌اند.
بچه‌ها همچنین در مورد اقدام سریع و تمرین فوری مهارت‌های کسب شده‌ی زبان جدید، کمتر خود را منع می‌کنند. در حالی که بزرگسالان اغلب درباره‌ی اشتباه کردن احساس خجالت می کنند، بچه ها چنین نگرانی هایی ندارند. همان طور که تمرین باعث عالی شدن می شود، این تمرین اضافی موقعی که صحبت از یادگیری زبان می‌شود اغلب دستاوردهای بزرگی به همراه دارد. بچه‌ها از طریق بازی تعداد زیادی لغت می‌آموزند – چیزی که برای بزرگسالانی که مجبورند در مراحل آغازین از طریق روش های آگاهانه و سازمان یافته زبان‌ها را بیاموزند، محقق نمی شود.
اما تمام فرایند یادگیری برای بچه‌ها راحت نیست – بسته به زبان بومی خود، شما احتمالاً به خوبی درمی یابید که از قبل لغات زیادی را در زبانی که در حال یادگیری‌اش هستید، می‌دانید – اغلب، لغات مشترک زیادی بین جفت‌های زبانی وجود دارد. بچه‌های کوچک هنوز در حال گسترده کردن دایره لغات بومی خود هستند و قادر نیستند تا وفور دانشی را که بزرگسالان در زبان مادری خود دارند، در اختیار داشته باشند.
