چرا نباید در آیلتس فرض های خود را در نظر بگیرید؟

آموزشگاه زبان ایران آکسفورد به شما نشان می دهد که چرا نباید در آیلتس فرض های خود را در نظر بگیرید؟ یعنی نباید از خود فرضیه سازی کنید و چیزی که در ذهن خود می گذرانید را واقعیت بدانید.

اما چرا نباید در آیلتس فرض های خود را در نظر بگیرید؟

امتحانات Board تمام شده اند و انتظار برای پرواز در رویای تحصیل در خارج از کشور در لبه ی لیست دستاوردهایتان است. مهم ترین سوال برای شما این است که تا چه موقعی قرار است آن جا باشید؟ موقع آن فرا رسیده است که شما وارد عمل شوید و شروع کنید به ارائه ی درخواست برای دانشگاه های خارجی در کشورهایی مانند آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزیلند.
مهم ترین عنصری که قرار است تا رویایتان را به حقیقت تبدیل کند مقیاس نمره ی آیلتس شما است. آیلتس چهار حوزه ی فعالیت را در اختیار شما قرار می دهد تا شما با توجه به توانایی خود بهترین عملکرد را داشته باشید که این ها شامل ریدینگ، اسپیکینگ، رایتینگ و لیسنینگ هستند.
در این جا لیستی از تعدادی از خطاهای رایجی که باید از آن ها اجتناب کنید، آورده شده است تا در گرفتن نمره ای موثر به شما کمک کند:

با دقت گوش کنید و فرض نکنید:

مدت کلی امتحان آیلتس تقریبا ۳ ساعت است و ارزیابی لیسنینگ ۳۰ دقیقه است. داوطلب آیلتس باید در مجموع به چهار صدای ضبط شده گوش کند و سپس به او گفته می شود تا به مجموعی از سوالات جواب دهد. صداهای ضبط شده در اصل در حالت مکالمه ای و راجع به فعالیت های روزانه، جامعه، و تحصیلات است. اشتباه رایجی که هر داوطلب مرتکب می شود این است که چند دقیقه ی اول صدای ضبط شده را با دقت گوش می کند و سپس نتیجه گیری آن را فرض می کند.

مثال -Mrs. Sanders & Mrs. Baker are talking about water shortage in their locality and may shift to another topic of grocery shopping herein candidate instantly assumes in order to finish the test quickly that they would have ended up discussing the measures to lessen the problems faced due to water scarcity.
موقعی که در آیلتس از او سوالی راجع به این پرسیده می شود که موضوع گفتگوی خانم ساندرز و خانم بیکر در انتهای مکالمه شان چه بود، او به دلیل فرضیه ای که خودش ساخته است گزینه ی غلط را انتخاب می کند.